ιδίωμα

Não confundir com ἰδίωμα.

Grego

Substantivo

ι.δί.ω.μα (idíoma) neutro

1. hábito; costume; característica do comportamento de uma pessoa

   Έχει το ιδίωμα να τρίβει τα χέρια του πριν μιλήσει. (Ele tem o hábito de esfregar as mãos antes de falar.)

2. estilo artístico

   το σμυρναίικο μουσικό ιδίωμα (o estilo musical esmirniano)

3. (linguística) idioma; dialeto; linguagem própria de um lugar ou grupo social

   Το σύγχρονο νεανικό ιδίωμα χαρακτηρίζεται από μεγάλο βαθμό πρόσληψης ξένων λέξεων και νεολογισμούς. (O idioma moderno dos jovens se caracteriza por uma grande quantidade de palavras estrangeiras e neologismos.)

Sinónimos

• De 1: ιδιοτροπία

Declinação

    Substantivo neutro (–μα)

Caso Singular Plural Nominativo το ιδίωμα τα ιδιώματα Genitivo του ιδιώματος των ιδιωμάτων Acusativo το ιδίωμα τα ιδιώματα Vocativo ιδίωμα ιδιώματα

Termos derivados

ιδιωματικός ιδιωματισμός

ιδιώνω ιδιότητα

Etimologia

Do grego antigo ἰδίωμα.

Pronúncia

• AFI: /i.ˈði.ɔ.ma/
• X-SAMPA: /i."Di.O.ma/

Ver também

No Wikcionário

διάλεκτος ◄ confrontar ► ιδίωμα γλώσσα

ίδιος ιδιωτικός

ιδιώτης ιδιωτισμός

Ligações externas

Referências

(em grego) “ιδίωμα” no Λεξικό της κοινής νεοελληνικής