zerstören

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Alemão[editar]

Verbo[editar]

zer.stö.ren, (transitivo)

  1. destruir
  2. demolir

Conjugação[editar]

Etimologia[editar]

Do prefixo zer- a verbo stören ("estorvar").

Pronúncia[editar]