ventura
Português[editar]
Substantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Feminino | ventura | venturas |
ven.tu.ra, feminino
Antônimos[editar]
Verbetes derivados[editar]
Etimologia[editar]
Pronúncia[editar]
Portugal[editar]
- AFI: /vẽ.ˈtu.ɾɐ/
Galego[editar]
Substantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | – | – |
Feminino | ventura | venturas |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
ven.tu.ra, feminino
- ventura, prosperidade; sorte; felicidade
- ventura, risco; perigo
- casualidade
Verbetes derivados[editar]
Etimologia[editar]
Galego-Português Medieval[editar]
Substantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | – | – |
Feminino | ventura | venturas |
– | – |
ven.tu.ra, feminino
Formas alternativas[editar]
Verbetes derivados[editar]
Etimologia[editar]
Categorias:
- Trissílabo (Português)
- Paroxítona (Português)
- Entrada com etimologia (Português)
- Entrada de étimo latino (Português)
- Entrada com pronúncia (Português)
- Substantivo (Português)
- Trissílabo (Galego)
- Paroxítona (Galego)
- Entrada com etimologia (Galego)
- Entrada de étimo galego-português medieval (Galego)
- Substantivo (Galego)
- Trissílabo (Galego-Português Medieval)
- Paroxítona (Galego-Português Medieval)
- Entrada com etimologia (Galego-Português Medieval)
- Entrada de étimo latino (Galego-Português Medieval)
- Substantivo (Galego-Português Medieval)