unhar

Português

Verbo

u.nhar, transitivo

1. riscar ou ferir com as unhas
2. arranhar
3. aferrar (âncoras)
4. colocar na manta (o bacelo), aconchegando-o com terra no lugar onde há de lançar raízes
5. (Trás-os-Montes) compor com as mãos as raízes de uma planta ou árvore no seu transplante
6. (Trás-os-Montes) roubar

Conjugação

    Verbo regular da 1.ª conjugação (-ar)    

Formas impessoais

Infinitivo impessoal

unhar

Gerúndio

unhando

Particípio

unhado

Formas pessoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	unho	unhas	unha	unhamos	unhais	unham
	Pretérito imperfeito	unhava	unhavas	unhava	unhávamos	unháveis	unhavam
	Pretérito perfeito	unhei	unhaste	unhou	unhamos1 / unhámos2	unhastes	unharam
	Pretérito mais-que-perfeito	unhara	unharas	unhara	unháramos	unháreis	unharam
	Futuro do presente	unharei	unharás	unhará	unharemos	unhareis	unharão
	Futuro do pretérito	unharia	unharias	unharia	unharíamos	unharíeis	unhariam
Modo Subjuntivo (Conjuntivo)	Presente	unhe	unhes	unhe	unhemos	unheis	unhem
	Pretérito imperfeito	unhasse	unhasses	unhasse	unhássemos	unhásseis	unhassem
	Futuro	unhar	unhares	unhar	unharmos	unhardes	unharem
Modo Imperativo	Afirmativo		unha	unhe	unhemos	unhai	unhem
	Negativo		não unhes	não unhe	não unhemos	não unheis	não unhem
Infinitivo pessoal		unhar	unhares	unhar	unharmos	unhardes	unharem

¹ Grafia adotada no português brasileiro.
² Grafia adotada no português europeu.

Etimologia

(Morfologia) De unha + -ar.

Galego

Verbo

u.nhar, intransitivo

1. assentar firmemente as unhas no chão o cavalo ou outro animal de casco para se erguer ou caminhar sem esbarar

Formas alternativas

• aunhar

Etimologia

(Morfologia) unha + -ar.