macotear

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

ma.co.te.ar, intransitivo

  1. (Brasil) ter influência ou prestígio

Conjugação[editar]

Etimologia[editar]

(Morfologia) macota + -ear.

Pronúncia[editar]

Brasil[editar]

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]

Anagramas[editar]