klem

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Holandês/Neerlandês[editar]

Substantivo[editar]

klem (plural klemmen)

  1. ênfase:
    Als je de twee gelijmde stukken een nachtje in de klem zet, komen ze goed vast te zitten.

Sinónimos[editar]

Pronúncia[editar]


Ido[editar]

Radical[editar]

klem

  1. relacionado a apertar.

Verbetes derivados[editar]


Norueguês Bokmål[editar]

Substantivo[editar]

klem masculino

  1. abraço.

Declinação[editar]


Volapuque[editar]

Substantivo[editar]

klem masculino

  1. declínio, queda.
  2. recusa

Declinação[editar]

Verbetes derivados[editar]

Pronúncia[editar]