intriga
Português[editar]
Substantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Feminino | intriga in.tri.ga |
intrigas in.tri.gas |
in.tri.ga feminino
Tradução[editar]
Traduções
Etimologia[editar]
- Do francês intrigue e este do italiano intriga.
Pronúncia[editar]
Portugal[editar]
- AFI: /ĩ.ˈtɾi.ɡɐ/
Anagrama[editar]
Aragonês[editar]
Substantivo[editar]
intriga
Basco[editar]
Substantivo[editar]
intriga
Croata[editar]
Substantivo[editar]
intriga
Eslovaco[editar]
Substantivo[editar]
intriga
Espanhol[editar]
Substantivo[editar]
intriga
Galego[editar]
Substantivo[editar]
intriga
Letão[editar]
Substantivo[editar]
intriga
Lituano[editar]
Substantivo[editar]
intriga
Papiamento[editar]
Substantivo[editar]
intriga
Categorias:
- Trissílabo (Português)
- Paroxítona (Português)
- Entrada com etimologia (Português)
- Entrada com pronúncia (Português)
- Substantivo (Português)
- Substantivo (Aragonês)
- Substantivo (Basco)
- Substantivo (Croata)
- Substantivo (Eslovaco)
- Substantivo (Espanhol)
- Substantivo (Galego)
- Substantivo (Letão)
- Substantivo (Lituano)
- Substantivo (Papiamento)