grosa
Português[editar]
Substantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Feminino | grosa | grosas |
gro.sa
- doze dúzias: o número 144
- lima grossa
- espécie de faca para separar a carne de peles
- maledicência, difamação
Tradução[editar]
De 1 (doze dúzias)
Pronúncia[editar]
Brasil[editar]
Caipira, Carioca e Paulistana[editar]
- AFI: /ˈgɾɔ.za/
- X-SAMPA: /"g4O.za/
Anagramas[editar]
Galego[editar]
Forma de adjetivo[editar]
grosa
- feminino de groso
Substantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | – | – |
Feminino | grosa | grosas |
Comum aos dois géneros/gêneros |
– | – |
gro.sa, feminino
Sinónimos[editar]
- De 3 (machado): brosa
Galego-Português Medieval[editar]
Substantivo[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | – | – |
Feminino | grosa | grosas |
– | – |
gro.sa, feminino
Formas alternativas[editar]
Etimologia[editar]
Ido[editar]
Adjetivo[editar]
grosa
Turco[editar]
Substantivo[editar]
grosa
Categorias:
- Dissílabo (Português)
- Paroxítona (Português)
- Entrada com pronúncia (Português)
- Substantivo (Português)
- Dissílabo (Galego)
- Paroxítona (Galego)
- Arcaísmo (Galego)
- Substantivo (Galego)
- Forma de adjetivo (Galego)
- Falso cognato (Galego)
- Dissílabo (Galego-Português Medieval)
- Paroxítona (Galego-Português Medieval)
- Entrada com etimologia (Galego-Português Medieval)
- Entrada de étimo latino (Galego-Português Medieval)
- Substantivo (Galego-Português Medieval)
- Adjetivo (Ido)
- Falso cognato (Ido)
- Substantivo (Turco)