fragmentar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

frag.men.tar

  1. quebrar em fragmentos

Antônimos[editar]

Conjugação[editar]

Tradução[editar]

Etimologia[editar]

(Morfologia) fragmento + -ar.

Pronúncia[editar]

Portugal[editar]


Catalão[editar]

Verbo[editar]

fragmentar

  1. fragmentar


Espanhol[editar]

Verbo[editar]

fragmentar

  1. fragmentar