escangalhar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

es.can.ga.lhar, transitivo

  1. quebrar; estragar
  2. destruir; arruinar

es.can.ga.lhar, reflexivo

  1. desmantelar-se
  2. desconjuntar-se

Conjugação[editar]

Sinónimo[editar]

Tradução[editar]

Etimologia[editar]

(Morfologia) De es- + cangalho + -ar.

Pronúncia[editar]

Portugal[editar]