desmanchar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

des.man.char

  1. desfazer
  2. descompor
  3. desarranjar

Conjugação[editar]

Etimologia[editar]

(Morfologia) des- + manchar.

Pronúncia[editar]

Portugal[editar]

Galego-Português Medieval[editar]

Verbo[editar]

des.man.char, transitivo

  1. cortar