atraiçoar

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Português[editar]

Verbo[editar]

a.trai.ço.ar, transitivo

  1. fazer traição a
  2. enganar

Conjugação[editar]

Etimologia[editar]

(Morfologia) a- + traição + -ar.

Pronúncia[editar]

Portugal[editar]