aanbreken

Holandês/Neerlandês

Verbo

aanbreken

1. amanhecer
2. iniciar
3. invadir

Conjugação

Conjugação (tempos básicos) de “aanbreken”

Infinitivo		aanbreken
Imperativo		breek aan!
		Presente	Passado
Singular	1ª pessoa (ik)	breek aan	brak aan
	2ª pessoa (jij)	breekt aan	brak aan
	3ª pessoa (hij)	breekt aan	brak aan
Plural	1ª pessoa (wij)	breken aan	braken aan
	2ª pessoa (jullie)	breken aan	braken aan
	3ª pessoa (zij)	breken aan	braken aan
particípio		aanbrekend, aanbrekende	(hebben) aangebroken

Etimologia

De aan + breken

Pronúncia

•  Áudio ^{fonte ?}