Ciro
Português[editar]
Substantivo[editar]
Ci.ro, próprio, masculino
Tradução[editar]
Traduções
Verbetes derivados[editar]
Etimologia[editar]
- Do latim Cyrus (la) e este do grego antigo Κῦρος (Kýros) que significa senhor, eleito.
Pronúncia[editar]
Ver também[editar]
No Wikcionário[editar]
Espanhol[editar]
Substantivo[editar]
Ciro, próprio, masculino
Verbetes derivados[editar]
Etimologia[editar]
- Do latim Cyrus (la) e este do grego antigo Κῦρος (Kýros) que significa senhor, eleito.
Pronúncia[editar]
Galego[editar]
Substantivo[editar]
Ciro, próprio, masculino
Etimologia[editar]
- Do latim Cyrus (la) e este do grego antigo Κῦρος (Kýros) que significa senhor, eleito.
Italiano[editar]
Substantivo[editar]
Ciro, próprio, masculino
Verbetes derivados[editar]
|
Etimologia[editar]
- Do latim Cyrus (la) e este do grego antigo Κῦρος (Kýros) que significa senhor, eleito.
Categorias:
- Dissílabo (Português)
- Paroxítona (Português)
- Entrada com etimologia (Português)
- Entrada de étimo latino (Português)
- Entrada de étimo grego antigo (Português)
- Entrada com pronúncia (Português)
- Substantivo (Português)
- Antropônimo (Português)
- Entrada com etimologia (Espanhol)
- Entrada de étimo latino (Espanhol)
- Entrada de étimo grego antigo (Espanhol)
- Entrada com pronúncia (Espanhol)
- Substantivo (Espanhol)
- Antropônimo (Espanhol)
- Entrada com etimologia (Galego)
- Entrada de étimo latino (Galego)
- Entrada de étimo grego antigo (Galego)
- Substantivo (Galego)
- Antropônimo (Galego)
- Entrada com etimologia (Italiano)
- Entrada de étimo latino (Italiano)
- Entrada de étimo grego antigo (Italiano)
- Substantivo (Italiano)
- Antropônimo (Italiano)