Origem: Wikcionário, o dicionário livre.
се.ні.мен (senimen) pessoal
- pronome pessoal do caso instrumental da segunda pessoa do singular
No Wikcionário[editar]
| Caso
|
Singular
|
Plural
|
| 1ª
|
2ª
|
3ª
|
1ª
|
2ª
|
3ª
|
| Nominativo
|
мен |
сен, сіз |
ол
|
біз |
сендер, сіздер |
олар
|
| Genitivo
|
менің |
сенің, сіздің |
оның
|
біздің |
сендердің, сіздердің |
олардің
|
| Dativo
|
маған |
саған, сізге |
оған
|
бізге |
сендерге, сіздерге |
оларға
|
| Acusativo
|
мені |
сені, сізді |
оны
|
бізді |
сендерді, сіздерді |
оларді
|
| Locativo
|
менде |
сенде, сізде |
онда
|
бізде |
сендерде, сіздерде |
оларда
|
| Ablativo
|
менен |
сенен, сізден |
онан
|
бізден |
сендерден, сіздерден |
олардан
|
| Instrumental
|
менімен |
сенімен, сізбен |
онымен
|
бізбен |
сендермен, сіздермен |
олармен
|
|
