επιφώνημα

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Grego[editar]

Substantivo[editar]

ε.πι.φώ.νη.μα (epifónima) masculino

  1. (Gramática) interjeição

Declinação[editar]

Etimologia[editar]

Do grego antigo ἐπιφώνημα (epifónima).

Pronúncia[editar]

Ver também[editar]

No Wikcionário[editar]